Δεν ξέρεις ποιον να λατρέψεις.
Ποιον να μισήσεις.
Μια δύσμορφη συμμορία.
Ο ένας διατυμπανίζει τα κατορθώματα
ενός κουρελή, δεμένος σφιχτά με τους
ξεπεσμένους.
Ο άλλος με το δόγμα ζαλωμένος,
τραβά τον ανήφορο.
Άγνωστο τι γυρεύει.
Ο τρίτος τρέμει…
Στο πεδίο της υπέργειας βοής ταλαντεύεσαι
σαν αρχαία αιχμηρή θεραπεία,
για θνητούς ψυχοασκους.
Απορείς μπροστά στο απόκοσμο τοπίο.
Κορμιά ρημαγμένα
Ζωές σακατεμένες.
Μανάδες θρηνούν.
Παιδιά αφημένα σε ανελέητο πόνο.
Δεν παραδίνονται,παλεύουν.
Να ξεχάσουν.
Να γελάσουν.
Να ακουμπήσουν μια φορά το…
Πολύχρωμη καλούμπα βαστάς,
παλεύεις να λύσεις.
Πόνους.
Πόθους.
Αγάπη.
Λάθη.
Πτώσεις.
Τα ξυράφια στην ουρά
σου κόβουν συνεχώς τα ζύγια.
Παλεύεις αιωρούμενος να ισορροπήσεις.
Ανάμεσα στο σήμερα που έρχεται.
Στο αύριο που χάνεται.
Στο χτες που σε καταδιώκει.
Σκοντάφτεις πάνω στο ξύλινο…
Έχεις πάψει να αγγίζεις τις χορδές
της ψυχής σου.
Φοβάσαι μην σπάσεις.
Έχεις νιώσει πως φεύγεις
μακριά απο το τώρα.
Για να γλιτώσεις το αύριο.
Έχεις πάντα μια ελπίδα
συντροφιά στο σκοτάδι.
Να σωθούν τα παιδιά.
Η εικόνα…
Αρε μάνα κρενει το βουνό,
μα το ποτάμι κλαίει.
Μονη το υποζύγιο τραβάς,
ο Ατλας σε στηρίζει.
Ένα χαμόγελο χάσκει,
για να θυμίζει στην νύχτα,
πως η μέρα θα ρθει.
Τίποτα δεν θα ειναι ξανά το…
Ενα σπασμένο οστό στον ταρσό.
Ένας υμένας σχισμένος.
Μια τρυπά στον θώρακα.
Με μπαλώματα και αλευρόκολλα,
δεν γιατρεύονται.
Σου συνθλίβεις τα οστά της λεκάνης,
για να δουν πόσο αντέχεις.
Ένα φως από πάγο,
τον Ατλα θερμαίνει.
Στον επόμενο…
Αγιάζει ο σκοπός τα μέσα; Αυτή η απορία μου γεννήθηκε όταν σε τηλεφώνημα που έλαβα από τον γνωστό διοργανωτή και βασικά προμηθευτή υπηρεσιών αγώνων δρόμου κ. Παύλο Γορανίτη δέχτηκα…
Φαρισαίοι υποκριτές δουλοπροσκυνητες,
καυχαζουν για την σφαγή του ταύρου,
ενω μουγκρίζουν.
Ολεεε.
Τι κι’αν χτυπούν την πόρτα σου οι κάφροι,
στην κοιμωμένη του χαλεπά,
τραγούδι σιγοκρενεις.
Δεν ήρθαμε για εμάς.
Μες στη ζωοπανήγυρη την σπάθα ακονίζεις,
πόσο αγαπάς…
