Ο Ασπροπαρης

Αδειάζεις γεμίζεις.
Αδειάζεις γεμίζεις.
Σαν αέναη κίνηση,
σε βόθρο.
Σεργιανει γυρνάς με τυμβωρύχων σινάφι.
Ένας δράκος τσακισμένος από τα πάθη.
Το γαϊδούρι που πάντα χαλευεις.
Μια νεράιδα στη σάρα μυστικά μουρμουράει.
Ασαφής έχουν σχέσεις.
Μα πορεύονται.
Φύλλα διακόπτες φωτός σε μαγεύουν.
Σε μια σκάλα γυμνός απαγγέλλεις.
Σπιρα σπιρα.
Αρχή.
Τελος.
Ενα.